Labirynt fauna

1. 

   Super Recenzent

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Katarzyna K. w dniu 2019-11-28

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   W tym przypadku to najpierw pojawił się film, który wzbudził u odbiorców wiele emocji i stał się już niemal kultową pozycją. Książka pojawiła się później. O ile zazwyczaj do takich rozwiązań podchodzę bardzo sceptycznie, to w tym przypadku… jestem na tak. Dlaczego?
   
   „Labirynt fauna” to opowieść przepiękna i przerażająca. O wielkiej miłości i wielkim cierpieniu. O bólu i radości. O nadziei i takim okrucieństwie, jakiego nie możemy sobie wyobrazić. To historia, która od pierwszych stron porywa czytelnika, więzi go w swoich szponach i nie daje o sobie zapomnieć. „Labirynt fauna” to baśń – cudowna i przerażająca, gdzie realizm miesza się z fantastyką i magią. To opowieść ponadczasowa, z całym ogromem przesłań, ukrytych głębiej, pod warstwą tekstu. Nie oglądałam jeszcze filmu, ale cieszę się, że w moje ręce pierwsze wpadła książka – jestem nią odurzona i oczarowana.
   
   Mała Ofelia wraz z matką, Carmen, przyjeżdża do domu swojego nowego ojca. Dziewczynka nazywa go Wilkiem. Kapitan Vidal jest tyranem; kimś bez serca i duszy. Zamieszkał w starym młynie, aby walczyć z lokalnymi partyzantami. Sprowadza do siebie Carmen, wraz z jej córką, bo kobieta spodziewa się jego dziecka. Cała opowieść rozgrywa się w Hiszpanii, w czasach II wojny światowej, gdy do władzy doszedł despotyczny generał Franco. Ofelia wkracza wprost do paszczy lwa. Jednak dziewczynka zaraz po przyjeździe do nowego domu, odnajdują coś innego, coś magicznego, ukrytego wszędzie wokół niej. Oprócz postaci realnych pojawiają się bohaterowie magiczni niczym nie z tego świata: fauny, wróżki, potwory zjadające dzieci. Cóż mają wspólnego te przedziwne istoty z małą, zagubioną Ofelią?
   
   W „Labiryncie fauna” łączą się dwa światy – magiczny, nierealny, do którego wprowadzają czytelnika baśnie, opowiadane przez narratora, i ten nasz, rzeczywisty, ogarnięty wojną. Opowieść snuta przez Funke i del Toro to historia, wywołująca dreszcze swoją brutalnością i bezpośredniością. Nie sądziłam, że da się połączyć magię, fantastykę z realizmem wojny i przemocy z nią związanej. Nie wierzyłam, że z tego połączenia wyjdzie coś dobrego, więc podeszłam do tej lektury z obawą, że nie wywoła we mnie żadnych emocji; że będę czuła niechęć. A jednak, po lekturze „Labiryntu fauna” siedzę przed klawiaturą i nie potrafię znaleźć odpowiednich słów, aby opisać wszystko to, co działo się w mojej głowie, w czasie lektury.
   
   Powieść Corneli Funke i Guillermo del Toro została wydana w pięknej szacie graficznej, na której warto zawiesić oko. Nie da się dorównać treści tej historii, ale zarówno okładka, jak i wnętrze, starają się dogonić słowa. Jeżeli szukacie książki, która poruszy wasze serce, zostanie w nim na dłużej i wywoła emocje, które trudno nazwać, to „Labirynt fauna” będzie dla was idealnym wyborem. Jak wspomniałam, nie oglądałam filmu, więc nie potrafię odnieść powieści do jej pierwowzoru, więc wypowiadam się tylko o książce, którą warto poznać i przeczytać.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
2. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Aleksandra S. w dniu 2019-11-20

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   „Dawno, dawno temu, kiedy las był młody, stanowił dom dla stworzeń, pełnych magii i cudów”, czyli książka na podstawie genialnego filmu.
   
   Książka, która powstaje na podstawie filmu? Jest to dość nietypowe. Tak właśnie było w przypadku Labiryntu Fauna, który jako film w zadebiutował w 2006 roku. W 2006 i 2007 roku zebrał wiele prestiżowych nagród. Teraz możemy przeczytać historię trzynastoletniej Ofelii.
   
   Ta czarowna historia zabiera czytelników do złowrogiego, magicznego i rozdartego wojną świata, zapełnionego wyraziście narysowanymi postaciami, takimi jak nieuczciwe fauny, zawzięci żołnierze, potwory zjadające dzieci czy dzielni buntownicy. Jak przystało na prawdziwą baśń, jest też dawno zaginiona księżniczka, która ma nadzieję na powrót do rodziny…
   
   Na świat patrzymy oczami trzynastoletniej Ofelii, której przyszło żyć podczas wojny pełnej cierpienia. Trzynastolatka po śmierci ojca jest zmuszona przeprowadzić się do domu ojczyma Vidala, który jest okrutnym człowiekiem. Jedynym ratunkiem dla Ofelli jest magiczny świat, w którym poznaje Fauna. Jak zmieni się odtąd jej życie?
   
   Labirynt Fauna ma klimat mrocznej baśni. Przypomina Baśnie Braci Grimm. Nie jest to książka dla dzieci, gdyż znajdziecie w niej wiele brutalnych opisów, krwi i przemocy. Główna bohaterka to niezwykle inteligenta osóbka, która ma wielką determinację i chęć walki.
   
   Powieść dzieje się na dwóch płaszczyznach: z jednej strony poznajmy rzeczywistość, w której żyje Ofelia, z drugiej strony zagłębiamy się w legendy i opowieści pewnego królestwa. Rysunki, które wykonane przez Allena Williamsa, zachwycają i oddają klimat baśni.
   
   Labirynt Fauna przez wydawnictwo Zysk i S-ka jest tak pięknie i niesamowicie wydany, że nic tylko podziwiać. W środku znajdziecie dużo ślicznych rysunków, które urozmaicają treść zarówno książki, jak i filmu. Okładka robi piorunujące wrażenie i jest jedną z moich ulubionych. Cudowne wydanie – dzieło sztuki!
   
   Pełna magii baśń, która zachwyci nie jednego czytelnika. Porusza wiele tematów, udowadnia, że warto pokonywać przeciwności i walczyć. Oczaruje was klimatem. Jest mrocznie, ale na swój sposób pięknie. Przeczytajcie, a na pewno się o tym przekonacie.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
3. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 5/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Ewelina O. w dniu 2019-10-23

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Kilka lat po wielkim sukcesie filmu, reżyser Guillermo del Toro i pisarka Cornelia Funke, stworzyli książkową wersję historii znanej czytelnikom z „Labiryntu Fauna”. Czy warto sięgnąć po tę powieść? Czy można porównywać ją z filmem?
   
   “Labirynt fauna” to książka, która w zaskakujący sposób łączy ze sobą tematykę wojenną i magię. Kwestie, wydawałoby się nie mające ze sobą nic wspólnego, zostały tutaj pięknie wspólnie przedstawione, udowadniając, że każda historia może opierać się na dowolnej liczbie wątków, jeśli tylko znajdzie się ktoś, kto potrafi sprawić, by odpowiednio zagrały.
   
   Historię tę kojarzyłam już z filmu, który miałam okazję obejrzeć kilka lat temu. Z wielka przyjemnością jednak wzięłam do rąk wydanie książkowe- wzbogacone o dodatkowe opowiastki, cudownie ilustrowane, ze wspaniałą okładką. Takie odświeżenie opowieści i możliwość spojrzenia na nią nowym okiem szalenie mnie kusiły.
   
   Dzieło, będące efektem współpracy Cornelii Funke i Guillermo del Toro, zafascynowało mnie od początku, sprawiając, że po prostu nie potrafiłam oderwać się od tej lektury. Świetny styl autorki, która opowiedziała tę historię po swojemu, nie starając się bezrefleksyjnie kopiować filmowego scenariusza, stanowił podstawę dla powstania mądrej, urokliwej, ale także dającej do myślenia opowieści, która wbrew pozorom opiera się przecież na ponadczasowej tematyce, jak walka dobra ze złem, siła miłości czy lojalność i szacunek.
   
   „Labirynt fauna” to dla mnie przede wszystkim jednak historia wojenna. Choć nieco złagodzona za sprawą legend i opowiadań, to w dalszym ciągu wstrząsająca i poruszająca. To ukazanie Hiszpanii generała Franco, krwawej, rozdartej, brutalnej. To spojrzenie na konflikt nieco innymi oczami. I konieczność powrócenia do ciemnej strony wielkiej historii.
   
   Część baśniowa natomiast wspaniale współgra z tymi wydarzeniami, w pewien sposób je odciążając, a po części swoją mroczną stroną je uzupełniając. Świat księżniczki Moany to zaskakujące miejsce, budzące w czytelniku mnóstwo emocji. Wspaniale poznawało mi się wszystkie dotyczące go opowiastki, które choć krótkie, to jednak pozwalające puścić wodze fantazji i znaleźć się na chwilę na miejscu dziewczynki.
   
   Wspaniale bawiłam się przy tej opowieści. Pozostaje mi jedynie serdecznie Wam ją polecić. Nie dajcie się dłużej przekonywać.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
4. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Karolina S. w dniu 2019-09-26

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Pewnego razu jak jeszcze byłam na studiach, kolega z uczelni w Zielonej Górze, zaprosił mnie na znane w całym kraju studenckie Bachanalia. Ponieważ nigdy wcześniej nie byłam na tego typu imprezie, od razu spakowałam walizkę i wsiadłam w pociąg. Tak się akurat złożyło, że studencka feta zbiegła się w czasie z premierą filmu Guillermo del Toro "Labirynt fauna" i organizatorzy eventu postanowili to wykorzystać. Na jednej z głównych ulic w Zielonej zbudowany został wielki, kartonowy labirynt, do którego można było wejść za symboliczną opłatą. Po dotarciu do wyjścia, szczęśliwiec dostawał plastikowy kubeczek piwa. Tym który wręczał ów złocisty trunek był nie kto inny jak sam faun. Kiedy dziś przypominam sobie tę postać, to nadal włoski na karku stają mi dęba. Był ogromny, włochaty, rogaty, jednym słowem przerażający. Zrobił na mnie nie lada wrażenie i do dziś moment kiedy wręczył mi napój wspominam jako jeden z najbardziej mitycznych i niepokojących w moim życiu. Jak tylko zobaczyłam, że powstała książka inspirowana filmem del Toro , wiedziałam że muszę ją przeczytać, by jeszcze raz przeżyć te czarowne chwile.
   
   Ta czarowna historia zabiera czytelników do złowrogiego, magicznego i rozdartego wojną świata, zapełnionego wyraziście narysowanymi postaciami, takimi jak nieuczciwe fauny, zawzięci żołnierze, potwory zjadające dzieci czy dzielni buntownicy. Jak przystało na prawdziwą baśń, jest też dawno zaginiona księżniczka, która ma nadzieję na powrót do rodziny…
   
   Jeszcze kilka lat temu na pytanie czy dałabym tę książkę do przeczytania moim dzieciom odpowiedziałabym stanowczym "nie". Dziś już nie jestem tego taka pewna. Nie wiem czy to czasy się zmieniły, czy też same dzieci jednak wydaje mi się, że to co uchodziło za temat tabu czy też rzecz zakazana, dziś jest elementem naszej codzienności. Wystarczy obejrzeć parę kreskówek czy też filmów dla najmłodszych, nie wspominając już o grach komputerowych. Media przepełnione są agresją, brutalnością, krwią. Małe dziewczynki chętniej oglądają dziś przygody brawurowych atomówek niż kolorowych kucyków pony. Te drugie stały się po prostu nudne więc producenci zabawek postanowili jest nieco odświeżyć, ożywić. Jakiś specjalista od marketingu wpadł na pseudo genialny pomysł żeby zamiast kucykami dzieci bawiły się ich...odchodami. Na sklepowe półki trafiły tęczowe Poopsie , zabawki które robią równie tęczowa, często pachnącą, kupę. W dzisiejszych czasach już nic mnie chyba nie zaskoczy i przy tym co widzę w telewizji czy w sklepach, książka "Labirynt Fauna" wydaje się być niegroźna. Jednak tutaj chciałam przestrzec młodszych czytelników oraz ich rodziców, że nie jest to typowa baśń czy bajka, jakich pełno na sklepowych półkach. Jeśli wydaje się wam, że pożarcie Czerwonego Kapturka przez wilka było brutalne, to co się dzieje w "Labiryncie " zapewne przyrównacie do horroru. Zdaje sobie sprawę, że pojęcie gore dla dzieci brzmi dość absurdalnie, jednak jedynie tak można skatalogować tę powieść. Jest ona bowiem pełna brutalnej siły, przemocy, ostrego języka i tematów uznawane za nieodpowiednie dla małoletnich chociażby takie jak aborcja czy wojna. Są w tej książce takie momenty, że nawet ja doświadczona czytelniczka, czułam lęk , strach a nawet przerażenie. Chwila kiedy generał Vidal wbił resztki stłuczonej butelki w oko swojego podwładnego lub też kiedy Blady Człowiek odgryzł głowę wróżce, kojarzyły się bardziej z książkami grozy dla dorosłych niż z baśnią dla dzieci. Ci co czytali te prawdziwe, mroczne dzieła Braci Grimm, doskonale wiedzą o czym mówię. Dlatego jeśli zamierzacie przeczytać te lekturę swoim milusińskim, może warto pomyśleć o ominięciu lub też "ocenzurowaniu" niektórych fragmentów, mając na uwadze spokojny sen waszych najbliższych. Jedyne czego odradzam, to zrezygnowanie z czytania, gdyż książka ta na pewno więcej was i wasze dzieci nauczy niż zaszkodzi.
   
   Akcja powieści toczy się w Hiszpanii, czasów generała Franco. W 1936 roku, w wyniku antyrepublikańskiego przewrotu, na czele państwa stanął Francisco Paulino Hermenegildo Teodulo Franco y Behemondo Salgado Pardo. Jego rządy nazywane są Białym Terrorem. Głównym celem terroru było przestraszenie ludności cywilnej, która sprzeciwiała się rebelii. Ofiarami czystek dokonywanych na obszarach kontrolowanych przez nacjonalistów była inteligencja, nauczyciele i liderzy związkowi. By uciec przed śmiercią i prześladowaniami tysiące republikanów opuściło swoje domy i ukryło się w lasach . Wielu z nich dołączyło do antyfaszystowskiej partyzantki i to właśnie oni pojawiają się w tej książce. I to na nich poluje generał Vidal, nazywany przez główną bohaterkę wilkiem. Obraz hiszpańskiej partyzantki, który wyłania się z kart tej powieści jest zatrważający. Byli to ludzie, którzy nie mieli nic innego niż para butów i niesłabnąca nadzieja na wielkie zwycięstwo. Brakowało im za to wszystkiego począwszy od jedzenia A na broni skończywszy. Chociaż pomaganie partyzantom bardzo często karane było śmiercią, wielu ludzi postanowiło zaryzykować swoje życie, byle tylko młodzi, ukrywający się w lesie chłopcy, mieli siły dalej walczyć . Doskonałym przykładem tego oddania i wiary była służąca Wilka , Mercedes. Brat dziewczyny należał do partyzantów, a ona sama robiła wszystko byle tylko mu pomóc. Kradła z magazynu leki i żywność i wykradała się w nocy by to wszystko dostarczyć do jaskini gdzie ukrywali się żołnierze. Takich ludzi jak Mercedes było wielu, często całe wioski i warto, a nawet należy ono nich pamiętać, dlatego cieszę się iż para autorów oddała im hołd.
   
   Ponieważ nie oglądałam filmu, ciężko jest mi powiedzieć które fragmenty były przeniesieniem obrazu na czyste karty książki a które wymysłem Pani Funke. Oglądając kinową bądź też telewizyjną produkcję, widz często może mieć problem z dokładną analizą psychologiczną bohaterów. Ciężko jest wzrokowo ocenić czyjeś atrybuty, pobudki, zachowania. Do tego potrzebny jest wgląd w myśli postaci lub też odpowiedni narrator, który odsłoni nam ich psychikę. W książce tej autorzy postawili na utarty i do tej pory dobrze się sprawdzający schemat walki dobra ze złem. Bohaterowie to ludzie (lub też różnego rodzaju stwory) o silnym zabarwieniu pozytywnym lub negatywnym. Szarości tutaj jest bardzo mało. Jak ktoś urodził się dyktatorem, mordercą, psychopatą to nie ma żadnej szansy na odkupienie, gdyż zło tkwi w nas samych, jest częścią naszego ego, i nie da się tego elementu naszej jaźni wyrugować. Wilk na zawsze pozostanie wilkiem, którym będą rządzić mordercze instynkty. Długo się zastanawiałam kto w zamierzeniu autorów, miał być antagonistą dla generała Vidala, bo wiadomo że dobro ze złem zawsze muszą się równoważyć. Na początku oczywistym wyborem zdawała się być Ofelia, dziewczynka z którą związana jest fabuła książki, jednak z biegiem czasu stwierdziłam że jest ktoś inny, kto bardziej zasługuje na to miano. Mowa tutaj o Mercedes, siostrze jednego z leśnych partyzantów. Tak naprawdę to właśnie ona miała najwięcej do stracenia, najbardziej się poświęcała i codziennie ryzykowała własne życie. Czy jesteście sobie w stanie wyobrazić życie w ciągłym strachu, w kłamstwie i napięciu. Życie w leżu wilka? Bycie dobrym w czasach pokoju, kiedy nic nam nie zagraża, kiedy mamy pieniądze i wolność, jest niezwykle łatwe, jednak pozostanie sprawiedliwym i odważnym kiedy świat się wali, możliwe jest tylko dla nielicznych jednostek, o dobrym krystalicznie czystym sercu. Być może Ofelia na kogoś takiego wyrośnie, jednak na razie to Mercedes, była dla mnie wzorem do naśladowania.
   
   Autorzy tej książki, choć jest to poniekąd baśń a poniekąd legenda, w ciekawy, nieco mroczny i magiczny sposób, uczą nas nie tylko dobrych wzorców zachowań, lecz też historii. W czasach wojny czy terroru, kiedy jedni polują na drugich, typowe role społeczne mężczyzn i kobiet, nieco się zmieniają. Kiedy ojcowie, bracia i mężowie zmuszeni są iść na front lub też ukrywać się prowadząc walkę partyzancką, na miejscu zostają kobiety, które muszą, nawet jeśli nie chcą czy też nie potrafią, włożyć spodnie. To one są od teraz głową rodziny, muszą o nią dbać, wyżywić, ubrać i ochronić. Takich odważnych kobiet są na całym świecie miliony. Są również w tej książce. Siedzą w kuchni i obierają ziemniaki, robią pranie, wyglądają przez okno...i są niezwykle ważne.
   
   Nie jest tajemnicą iż "Labirynt fauna" jest książką napisaną w oparciu o film. Ci, którzy oglądali to dzieło mogą się zastanawiać, po co w ogóle brać się za tę pozycję, skoro już to wszystko wiedzą, znają zakończenie i fabułę. Dlatego też autorzy nie tylko wiernie skopiowali wydarzenia z wielkiego ekranu lecz również dołożyli coś nowego. I tutaj największą wyobraźnią i kreatywnością wykazała się Cornelia Funke. To właśnie ona stworzyła dziesięć cudownych, baśniowych opowieści, które spajają całą historię a jednocześnie dają czytelnikowi możliwość poznania genezy stworzenia Labiryntu Fauna. Muszę przyznać iż zamysł ten doskonale spełnił pokładane w nim oczekiwania. Bardzo lubię kiedy jedna historia wynika z drugiej, lub ją uzupełnia, kiedy autorzy dają nam pełen obraz sytuacji a nie każą się wszystkiego domyślać.
   
   "Labirynt Fauna" jest jedną z ciekawszych, oryginalnych i niepokojących książek z jakimi miałam do czynienia. Jest to bardzo dojrzała, skomplikowana oraz kontrowersyjna powieść dla czytelników w każdym wieku i wierzcie mi to właśnie to, ile mamy lat będzie miało największy wpływ na interpretację tego dzieła. Jako dzieci potraktujemy je jako straszną opowiastkę, jako młodzi gniewni jako wyraz sprzeciwu wobec dyktatury, a jako dorośli...to już zależy na kogo wyrośliśmy. Gorąco polecam.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz
5. 

   Recenzenckie Mistrzostwo Świata

   Ocena: 4/5

   Opinia użytkownika sklepu

   Dodana przez Kasia B. w dniu 2019-09-06

   Recenzja dotyczy produktu typu: książka
   0 z 0 osób uznało recenzję za przydatną

   Opowiem wam historię mroczną, pełną obaw i wyborów. Historię o zaginionej księżniczce, która by wrócić do domu, musiała wejrzeć w głąb siebie, przejść przez kręte ścieżki labiryntu, jakim jest życie. Ofelia to mała dziewczyna, której dusza nie pochodzi z tego świata, dziewczyna o wyjątkowym pochodzeniu, która musi przejść próbę, aby wrócić do domu. Domu, którego tu na ziemi nie może odnaleźć, dziewczynka chce wierzyć, że tam gdzieś w innym świecie czeka na nią rodzina Matka i Ojciec. W książce znajdujemy rozdziały opowiadające legendy, baśnie coś, co było, coś, co dalej jest. Każda Opowiedziana historia znajduje, jakieś połączenie z obecnym światem Ofelii,
   
   nic nie dzieje się bez przyczyny. Pojawienie się dziewczynki w staram młynie, można rzec, że przeklętym na swój sposób, dotarcie do labiryntu, podjęcie się próby, by wrócić do domu. Ta książka jest ciekawa, trochę smutna i na pewno mroczna, podziemny świat nie jest dla małych dziewczynek, postać Fauna jest fascynująca, ale i przerażająca, ja osobiście po spotkaniu z takim osobnikiem, stworzeniem miała, bym problem dojść do siebie
   
   😊Całość uważam, za bardzo udaną książkę, czytało się ciekawie.

   Czy ta recenzja była przydatna? tak | nie
   Napisz pierwszy komentarz

Pokaż pozostałe 10 recenzji

Komentarz

Twoja ocena:

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Jestem użytkownikiem produktu i opinia jest moim własnym zdaniem. Potwierdzam zapoznanie z zasadami dodawania i pisania recenzji

Dodaj recenzję